Dane źródłowe:
Karol Młynarski

Tarczyca bajkalska tzw. Bajkalina, to roślina, która ze względu na swoje właściwości zdrowotne znalazła zastosowanie w tradycyjnej medycynie Dalekiego Wchodu już setki lat temu. Tarczyca jest rośliną wywodzącą się ze wschodniej Rosji oraz Mongolii i Chin. Jej nazwa pochodzi od łacińskiego scutella oznaczającego tarczę, sugerując jednocześnie, że może ona nas chronić.

Tarczyca wywiera korzystny wpływ na funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego, dbając o prawidłową strukturę naczyń krwionośnych i usprawniając przepływ krwi. Przeciwdziała zakrzepom, pomaga w utrzymaniu prawidłowego ciśnienia tętniczego krwi. Tarczyca ponadto relaksuje ciało, zmniejsza napięcia nerwowe, łagodzi stres i pomaga w zasypianiu. Korzystny wpływ również wykazuje na stawy, wątrobę oraz wygląd skóry. Przez wiele lat tarczyca bajkalska była stosowana w formie naparu z wysuszonego korzenia m.in. przeciw atakom astmy, w alergiach. Preparaty na bazie tarczycy bajkalskiej można stosować pomocniczo w leczeniu chorób dziąseł, w przewlekłych stanach zapalnych śluzówki jamy ustnej, przy urazach spowodowanych przez protezy, a także aby zapobiec chorobom przyzębia.

Użycie: Odwar: 1 łyżkę korzeni zalać szklanką wody, doprowadzić do wrzenia i gotować 5 minut na małym ogniu. Następnie odstawić na 30 minut i przecedzić.