Dane źródłowe:
Wyciskaj Zdrowie
Tadeusz Rolnik

Pierzga pszczela to mieszanina trzech składników: miodu, pyłku oraz mleczka pszczelego. Z tych składników pracowite pszczoły ubijają masę, którą składają w plastrach pszczelich zabezpieczając ją miodem. 
Pierzga podobnie jak pyłek pszczeli posiada właściwości odżywcze, wzmacniające i antybakteryjne. Jednak pod względem właściwości leczniczych przewyższa właściwości pyłku pszczelego. Charakteryzuje się dużo bogatszym składem, lepszą przyswajalnością i procesem konserwacji. Dostarcza dużo białka, cukru i kwasu mlekowego. Jest bogatym źródłem witamin (C, B1, B2, B3, B6, B12, H, PP, A, D, E, K) oraz mikro- (magnez, żelazo, miedź, cynk, kobalt, molibden, selen, chrom, nikiel, krzem) i makroelementów (fosfor, siarka, chlor, potas, wapń, sód). 

Pierzga polecana jest w:

• stanach chorobowych jelit,
• nadciśnieniu,
• wzmożonym wysiłku fizycznym (poprawia koncentracje i samopoczucie) i psychicznym (antydepresant),
• chorobach układu nerwowego,
• braku łaknienia,
• schorzeniach wieku starczego, 
• problemach ze wzrokiem,
• łuszczycy.

Dawkowanie: zaleca się spożywać 2 łyżeczki pierzgi w ciągu dnia, 1 łyżeczkę rano na czczo i 1 łyżeczkę wieczorem przed snem. 

Pierzgę można spożywać bezpośrednio wprowadzając do ust, bądź rozpuszczając w szklance z wodą lub sokiem. Pierzgę należy moczyć minimum 4 godziny, najlepiej zatem zalać ją wieczorem i wypić rano, analogicznie przygotować dawkę na wieczór. 

Przechowywanie: pierzgę można długo przechowywać w szczelnie zamkniętym opakowaniu, w warunkach wolnych od wilgoci.