Dane źródłowe:
Dariusz Lewicki
Dariusz Lewicki

Odmiana Antonówka która uprawiana była przez naszych dziadków odeszła w zapomnienie. Jej owoce charakteryzowały się wyjątkową mrozoodpornością, łatwością w uprawie jak i wyjątkowym smakiem. Moda zatoczyła koło – stara odmiana drzewa owocowego powracają do łask! Jest jedną z najstarszych odmian jabłoni. Jej pochodzenie nie jest dokładnie zbadane, ale ślady prowadzą do carskiej Rosji i okolic Kurylska. Dość surowy klimat, skąd Antonówka pochodzi, sprawił, że jest to jabłoń wyjątkowo odporna na mróz. Antonówka nie jest zbyt dekoracyjną jabłonią, jej wzrost jest powolny, a pień krzywy. Korona Antonówki najpierw jest jajowata, późnej, pod ciężarem owoców przybiera kształt kulisty. Owoce Antonówki mają różnorodny kształt i wielkość. Przeciętnie owoce tej odmiany nie są większe niż 7,5 cm. Charakterystyczną cechą jest jej asymetryczny kształt. Barwa owoców jest początkowo jasnozielona, w miarę jak dojrzewa kolor zmienia się żółtawy. Smak Antonówki jest kwaskowaty, a miąższ kruchy, ścisły o kremowej barwie. Gdy owoce są dojrzałe, wydzielają charakterystyczny, przyjemny zapach landrynek. Owoce zbierane o tej porze nie nadają się do dłuższego przechowywania, zdecydowanie lepiej pod tym względem radzą sobie jabłka dojrzewające w surowszym klimacie i nieco później. Owoce duże mogą niekiedy dojrzewać nawet w połowie października. Antonówkę można spożywać jako deser jak również nadaje się do przetwórstwa.